Mijn ouders dansten allebei bij het Nationaal Ballet. Als meisje droomde ik ook van een leven als danser. Ik ging naar de Ballet Academie en kwam daarna bij een showballet terecht. Omdat ik niet de ballerina werd die ik hoopte te zijn, heb ik het dansen op een gegeven moment vaarwel gezegd. Na allerlei omzwervingen ben ik sportinstructrice geworden en gaf ik tien jaar lang ‘Zwanger en Fit’.

Totdat ik, rond de eeuwwisseling, met yoga in aanraking kwam. Dat voelde als thuiskomen, ik was gelijk verkocht. Door de jaren heen heb ik allerlei opleidingen en workshops gevolgd en nog steeds laat ik me met regelmaat bijscholen door inspirerende (internationale) yoga docenten.

Goed eten is de andere rode draad in mijn leven. Ik kom uit een echte horecafamilie, met een aantal sterrenrestaurants. Ook mijn ouders openden na hun balletcarrière een eigen restaurant. Lekker koken met mooie ingrediënten hoort er dus altijd al bij. Voor mij betekent eten: iets maken dat lekker is én waar je je fit door voelt. Met mijn gezin houd ik een 80/20 regel aan. 80 Procent van ons eten is vers, plantaardig en onbewerkt voedsel, 20 procent is wat we onszelf daarnaast toestaan, bijvoorbeeld koffie, wijn en brood.

Ik geloof in de kracht van visualiseren. Een beeld voor ogen hebben en daar stap voor stap naartoe werken. ‘Dromen, durven en doen' is ons motto. Dat houdt me scherp. Het gevaar is dat het mijn perfectionisme aanwakkert, maar daar heb ik dan weer yoga voor: dat leert me de kunst van het loslaten en accepteren. Het gaat om de balans.

Mensen door wie ik me laat inspireren zijn yogadocenten zoals Shiva Rea, Nianna Bray, Johan Noorloos, Afke Reijenga en Dieke Bikker (ik ga graag naar hun lessen!). Ook mensen zoals topkok Sergio Herman en de Japanse architect Tadao Ando vind ik heel bijzonder. Mensen die hun eigen weg gaan en hard werken om hun dromen waar te maken.